پول فیات چگونه کار می‌کند؟

با سیستم ارز فیات یا پول بی پشتوانه آشنا شوید

ارز فیات یک نوع ارز یا یک نوع سیستم ارزی می باشد که در قرن ها پیش در کشور چین پایه گذاری شد و از آن موقع تا کنون بسیاری از کشور ها مانند کشور های اروپایی و ایالت متحده آمریکا آن را مورد استفاده قرار دادند ولی بعد از مدتی آن را به صورت کامل کنار گذاشتند.

ارز فیات یا پول بی پشتوانه همانند خیلی از ارزهای واقعی مانند دلار آمریکا یک پول قانونی می باشد ولی بر خلاف پول کالایی ارزش و بهای آن به یک کالای فیزیکی هیچگونه وابستگی ندارد و به موارد دیگر هم وابستگی دارد.

اگر می خواهید در رابطه با ارز فیات یا همان پول بی پشتوانه اطلاعات کاملی به دست آورید می توانید تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

چگونگی به وجود آمدن ارز فیات

اگر بخواهیم به صورت دقیق چگونگی پیدایش ارز فیات را مورد بررسی قرار دهیم می‌توانیم بگوییم شکل گیری ارز فیات به چند قرن پیش و در کشور چین باز می‌گردد و در زمانیکه استان سی چوان این تصمیم را گرفت تا پول های کاغذی خود را چاپ نماید.

در ابتدا که این نوع ارز تولید می گردید به صورت ابریشم، طلا و یا نقره تولید می‌شد. اما پس از اینکه فردی به نام قوبلای خان به قدرت رسید توانست سیستم ارز فیات را در قرن سیزدهم میلادی راه اندازی نماید.

سیستم ارز فیات برای امپراتوری مغول بسیار گران در آمد به طوری که بسیاری از تاریخ شناسان هزینه کردن های بی رویه این ارز و همچنین تورم بسیار بزرگ و قدرتمند این ارز یکی از مهمترین دلایل سقوط امپراتوری مغول می دانند.

در قرن هفدهم میلادی در اروپا و همچنین در بسیاری از کشورها مانند کشور اسپانیا، هلند و سوئد استفاده گردید. سیستم ارزی فیات در کشور سوئد سقوط نمود و دولت کشور سوئد استاندارد نقره را به جای آن قرار داد.

در دو قرن گذشته فرانسه و همچنین مستعمرات ۱۳ گانه که در آمریکای شمالی می باشند نیز این سیستم ارزی را مورد استفاده قرار دادند و همچنین بعد ها نیز دولت فدرال ایالت متحده امریکا نیز از این سیستم ارزی استفاده نمود.

در قرن بیستم میلادی دولت کشور امریکا مجددا به سیستم پول کالایی یا همان ارز های امروزی تغییر جهت داد و از سال ۱۹۳۳ میلادی دولت امریکا مبادله پول های کاغذی با طلا را به صورت کامل متوقف نمود.

در سال ۱۹۷۲ به دستور رئیس‌جمهور آن زمان ایالات متحده یعنی ریچارد نیکسون استاندارد طلا را به صورت کامل کنار گذاشت.

ارز فیات یا همان پول های بی پشتوانه و استاندارد طلا

استاندارد طلا استانداردی می باشد که این اجازه را به اسکناس های کاغذی می دهد تا آنها بتوانند به طلا تبدیل شوند. اگر بخواهیم این موضوع را به طور دیگری بیان کنیم می‌توانیم بگوییم که پشتوانه تمامی پول های کاغذی یا همان ارز های کالایی منابع محدود طلا بودند که این منابع توسط دولت ها نگهداری می شدند.

با استفاده از سیستم ارزی با پشتوانه طلا دولت ها می توانستند در صورتی که ذخایر طلای بالایی داشته باشند مقدار جدیدی از ارز را به بازار معرفی نمایند. نوع سیستم ارزی نمی‌گذاشت تا دولت‌ها بتوانند پول تولید بنمایند.

از طرف دیگر در صورت استفاده از سیستم ارز فیات پول دیگر این قابلیت را نداشت تا به دارایی یا کالای بخصوصی تبدیل شود.

همچنین مقام های کشور می توانستند با استفاده از ارز فیات بر روی ارزش ارزها و پول های ملی تأثیر گذاشته و آن را به شرایط اقتصادی کشور متصل نمایند. در این نوع سیستم ارزی، دولت ها و بانک های مرکزی هر کشور مهم ترین نقش را در مقابله با رویدادهای مالی مختلف داشتند.

افرادی که طرفدار استاندارد طلا هستند به این موضوع معتقد پول فیات چگونه کار می‌کند؟ می باشند که سیستم ارزی فیات به دلیل اینکه از یک دارایی فیزیکی و با ارزش پشتیبانی می‌شود از ثبات و پایداری بسیار بیشتری نسبت به سایر سیستم های ارزی برخوردار می باشند.

از سوی دیگر افرادی که طرفدار سیستم ارزی فیات یا همان پول های بی پشتوانه بودند این عقیده را داشتند که قیمت ‌طلا خود به تنهایی از ثبات و پایداری چندانی برخوردار نمی ‌باشد.

در حالت کلی هر دو نوع سیستم ارزی دارای نوسانات مختلفی می باشند، اما در سیستم ارز فیات دولت در هنگام مشکلات اقتصادی این قابلیت را دارد که اقدامات بیشتر و بهتری را انجام دهد.

بررسی مزایا و معایب ارز فیات یا همان پول بی پشتوانه

در حالت کلی ارز فیات دارای مزایا و معایب مختلفی می باشد که در ادامه به بررسی برخی از آنها می پردازیم. یکی از مزایای ارز فیات این می باشد که هیچ گونه تاثیری از کسری کالا یا دارایی های فیزیکی مانند دارایی طلا نمی پذیرد.

یکی دیگر از مزایای ارز فیات این می باشد که برای تولید ارز فیات نسبت به تولید ارز کالایی از نظر اقتصادی هزینه برمی‌دارد. یکی دیگر از مزایای ارز فیات که در قبل هم به آن اشاره نمودیم این است که به دولت ها و بانک های مرکزی این اجازه را می دهد تا بتوانند در بحران ها و مشکلات اقتصادی انعطاف بیشتری داشته باشند.

یکی دیگر از مزایای ارزشیابی این می باشد که با استفاده از ارزشیابی توسط بسیاری از کشورها مبادلات بین المللی بسیار آسان تر و راحت تر می شود.

از دیگر مزایای ارز فیات می‌توان به این موضوع اشاره نمود که ارز فیات برخلاف طلا نیازمند نگهداری و محافظت نمی باشد و همچنین هزینه کمتری را در بر دارد.

یکی از معایب ارز فیات این می باشد که فاقد ارزش ذاتی هستند در واقع این نوع ارز ها به دولت ها این امکان را می دهند تا از هیچ چیز پول تولید نمایند و به همین دلیل باعث می‌شود تا در کشورها تورم ‌های بسیار زیادی رخ دهد و در نهایت منجر به سقوط و از بین رفتن سیستم اقتصادی یک کشور شود.

در حالت کلی با توجه به نمونه‌ های تاریخی می ‌توان گفت که ارز فیات و به کار گرفتن آن معمولاً باعث می‌شود تا نظام ها و سیستم های اقتصادی کشورها سقوط نمایند و آن کشور دچار بحران اقتصادی بسیار شدیدی شود.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال

ارز فیات و ارز دیجیتال دارای یک نوع تفاوت می باشند و آن این است که ارز فیات تا حدودی توسط دولت ها و بانک های مرکزی هر کشور قابل کنترل و پیگیری می باشد.

ولی ارز های دیجیتال توسط هیچ دولت و یا ارگانی و یا بانکی قابل کنترل و پیگیری نمی باشند.

ارز BUSD چیست و چگونه در بحرانی‌ترین شرایط بازار کاربرد دارد؟

ارز busd چیست – ارز BUSD یکی از استیبل کوین‌های مطرح بازار ارزهای دیجیتال است که از سوی صرافی بایننس ارائه‌شده است. استیبل کوین‌ها دارایی‌های دیجیتال با قیمت ثابت‌اند و BUSD ارزشی ثابت برابر دلار دارد؛ اما چنین ارزهایی برای کاربرانی که به دنبال کسب سود هستند چه کاربردی خواهد داشت؟ فرق بین USDT و BUSD چیست؟ در ادامه بیشتر در خصوص اینکه ارز BUSD چیست و چه کاربردهایی دارد و آیا گزینه مناسبی برای نگهداری ارز با ارزش دلار است؛ صحبت خواهیم کرد.

مقاله در یک نگاه؛ ارز busd چیست و چگونه کار می‌کند؟

ارز دیجیتال BUSD یک استیبل کوین رگوله شده با پشتوانه پول فیات است که ارزش آن با دلار آمریکا برابر است. به این معنا که به ازای هر واحد ارز BUSD، یک دلار آمریکا در خزانه این ارز وجود دارد و پشتوانه این ارز به این حالت شکل گرفته است. به بیانی دیگر، عرضه BUSD به گونه ای تنظیم شده که با دلار آمریکا نسبت ۱:۱ داشته باشد بنابراین هر واحد BUSD ارزشی برابر با یک دلار آمریکا دارد. شرکت پکسوس به عنوان ایجاد کننده توکن BUSD، موظف است که گواهی‌های حسابرسی ماهانه ذخایر BUSD را منتشر کند.

بایننس یو اس دی به عنوان یک استیبل کوین، برای حفظ ارزش طراحی‌شده است. بنابراین ارز BUSD به سرمایه‌گذاران و معامله گران اجازه می‌دهد تا یک دارایی با نوسان کم را در فضای بلاک چین نگهداری کنند به‌طوری‌که مجبور نشوند دارایی‌شان را از فضای رمزارزها خارج کنند. البته نوسان قیمتی محدودی در BUSD وجود دارد.

ارز بایننس یو اس دی BUSD چیست؟

اگر تجربه کار با صرافی بایننس را داشته باشید، احتمالاً نام ارز دیجیتال BUSD به چشمتان خورده است. این توکن یکی از جفت ارزهای معاملاتی رایج این صرافی است. شاید خلاصه‌ترین تعریف بایننس یو اس دی BUSD تشبیه آن به یک نسخه دیجیتالی از دلار آمریکا باشد.

Binance USD یک استیبل کوین یا ارز دیجیتال با قیمت ثابت است که توسط پکسوس (Paxos) و بایننس (Binance) ایجاد شده است. پکسوس با بهره‌مندی از فناوری بلاک چین اقدام به ارائه محصولی به شکل استیبل کوین کرده است و به شرکت‌های متقاضی، ارائه خدمات می‌کند. این شرکت همچنین سابقه ساخت یک استیبل کوین با پشتوانه طلا را در کارنامه دارد. نام آن محصول PAX Gold یا (PAXG) است. سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک توکن های BUSD و PAXG را قانون‌گذاری کرده و بر آن‌ها نظارت دارد.

به طور فنی هر واحد BUSD ارزشی برابر با یک دلار آمریکا دارد. به اندازه کل عرضه BUSD ، دلار آمریکا توسط پکسوس نگهداری می‌شود. پشتوانه فیات بایننس یو اس دی در بانک‌ها و صندوق‌های مورد تائید سازمان نظارتی ایالت نیویورک پول فیات چگونه کار می‌کند؟ نگهداری می‌شوند. هنگامی که قیمت دلار آمریکا افزایش یا کاهش می‌یابد؛ قیمت BUSD نیز به همان میزان تغییر می‌کند. این رایج‌ترین و سنتی‌ترین مدل استیبل کوین است.

بایننس یو اس دی سه ویژگی کلیدی برای تراکنش‌ها ارائه می‌دهد: دسترسی، انعطاف‌پذیری و سرعت. توکن به‌راحتی از طریق پکسوس یا بایننس قابل‌دسترسی است. خرید ارز BUSD و فروش آن همچنین در نوبیتکس نیز امکان‌پذیر است.

روال کلی تولید توکن BUSD به این صورت است که با ارسال پول فیات به پکسوس، این شرکت توکن های BUSD جدیدی تولید یا اصطلاحاً مینت می‌کند و در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد. بنابراین دسترسی به این رمزارز بسیار آسان است.

از دیگر ویژگی‌های ارز BUSD انعطاف آن در تبدیل دارایی‌ها به استیبل کوین BUSD و پس از توانایی انتقال سریع آن به هر گوشه از جهان است.

شرکت پکسوس ارز BUSD را در بلاکچین اتریوم ایجاد می‌کند در حالی که شرکت بایننس این توکن را به صورت Binance-Peg BUSD در زنجیره BNB ارائه می‌دهد. فرق این دو در این است که Peg-BUSD به یک توکن BUSD در بلاک چین اتریوم متصل است.

برای ایجاد یک واحد BUSD با استاندارد شبکه بایننس (BEP-20)، لازم است که یک واحد BUSD در شبکه اتریوم (ERC-20) در یک آدرس اتریومی نگهداری شود و این دو به یکدیگر متصل شوند. این کار توسط بایننس صورت می‌گیرد و نهایتاً کاربر بر اساس انتخابش Peg-BUSD یا BUSD تحویل می‌گیرد. این دو توکن بر اساس نیاز می‌توانند میان این دو بلاک چین جابجا یا سواپ شوند. برداشت‌ها هم می‌تواند بر اساس انتخاب افراد دو بلاک چین اتریوم یا بلاک چین بایننس صورت بگیرد.

نکته مهم درباره محصول بایننس یعنی Binance-Peg BUSD این است که سازنده آن شرکت پکسوس نیست و سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک هم به نسخه پگ شده بی یو اس دی تولید شده توسط بایننس نظارتی ندارد.

BUSD چگونه کار می‌کند؟

مکانیسم BUSD در مقایسه با دیگر استیبل کوین‌ها نسبتاً ساده است. هر توکن بی یو اس دی با ۱ دلار از ذخایر موجود در خزانه قابل تعویض است. بنابراین با ارسال BUSD به پکسوس، به میزان ارسال‌شده توکن ها سوزانده شده و در عوض ارز فیات در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. همین مکانیسم ساده همواره عرضه توکن و ذخایر فیات را با نسبت ۱:۱ به طور ثابت نگه می‌دارد.

زمانی که این رمز ارز تا حدودی شروع به نوسان محدود قیمتی کند و مثلاً هر واحد آن به ۰.۹۸ سنت برسد، معامله‌گرانی که از تکنیک آربیتراژ استفاده می‌کنند، اقدام به خرید مقادیر زیادی توکن BUSD می‌کنند. سپس پول فیات چگونه کار می‌کند؟ پس از بازگشت قیمت به یک دلار توکن ها را با قیمت ۱ دلار به فروش می‌رسانند و استیبل کوین را به پول فیات تبدیل می‌کنند.

تأثیر رگولاتوری بر ارز BUSD

رگلاتور با وسواس خاصی پکسوس و بایننس را زیر نظر گرفته است و دستور عمل ویژه‌ای برای عملکرد این استیبل کوین صادر کرده است. علاوه بر لزوم برابری پشتوانه با تعداد عرضه، پکسوس باید در مراحل ایجاد و یا سوزاندن توکن‌های BUSD با دقت و شفافیت کامل عمل کند. همچنین پکسوس حق مسدود کردن حساب‌ها و حذف دارایی‌ها را در صورت شناسایی فعالیت غیرقانونی دارد.

این استیبل کوین به تمامی قوانین سازمان خدمات مالی ایالت نیویورک پایبند است. برای عملی کردن چنین دستور عملی در کد قرارداد هوشمند ارز BUSD بخشی تعبیه شده است که این کار را امکان‌پذیر می‌کند.

البته این سخت‌گیری‌ها بر روی BUSD صادر شده توسط پکسوس (در شبکه اتریوم) وجود دارد و Binance-Peg BUSD، صادر شده توسط بایننس در زنجیره BNB شامل این قوانین و سخت‌گیری‌ها نمی‌شود.

کاربرد ارز BUSD

بر اساس بحث‌های پیشین برای ارزهای BUSD و Binance-peg BUSD می‌توان چندین کاربرد برای سرمایه‌گذاران و معامله گران در نظر گرفت از جمله:

• محافظت سرمایه از نوسانات قیمتی بازار رمزارزها
• حفظ سود بدون نیاز به تبدیل رمزارز به دارایی فیات
• امکان کسب سود از طریق آربیتراژ

BUSD چه تفاوتی با سایر استیبل کوین‌ها دارد؟

BUSD به چند دلیل مهم با سایر استیبل کوین‌های موجود در بازار متفاوت است. اول از همه، BUSD دارای پشتوانه پول فیات است.

شرکت پکسوس موظف است ممیزی‌های منظم از میزان ذخایر دلاری که نشان از عرضه برابر با ارز BUSD دارد را به طور ماهانه منتشر کند.

شرکت حسابداری Withum این ممیزی‌ها را به عنوان بخشی از پروتکل‌های اجباری BUSD به عنوان یک ارز دیجیتال رگوله شده انجام دهد. بنابراین از نظر ذخایر و عرضه می‌توان تا حد بسیار زیادی مطمئن بود که نیرنگی در کار نیست و ادعاها با واقعیت مطابق است.

دلیل این حساسیت هم رسوایی ارز تتر در بررسی ها و سوابق آن بوده است به طوری که ذخایر تتر با تعداد عرضه و همین‌طور شکل پشتوانه اعلامی آن با واقعیت بسیار متفاوت بوده است. به همین دلیل تتر متحمل جریمه سنگینی شده است و اعتمادها به این استیبل کوین کاهش‌یافته است. می‌توان فرق USDT و BUSD را در قابل‌اعتمادتر بودن BUSD دانست. به همین خاطر برای نگهداری ارز دیجیتال با قیمت ثابت BUSD گزینه بهتری است.

سخن پایانی

ارز BUSD هم به عنوان یک سرمایه‌گذاری پایدار و همچنین به عنوان یک ابزار مفید برای مقابله با ریسک ناشی از بازار رمزارزها برای معامله گران و سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. اینکه نظارت بر آن وجود دارد و ذخایر به شکل حسابرسی شده در مؤسسات مالی مورد اعتماد نگهداری می‌شوند، اعتبار این ارز را ارتقا بخشیده است. برای آن دسته از کاربران که به طور مداوم با زنجیره بایننس و خدماتی که بایننس از آن میزبانی می‌کند سر و کار دارند، انتخاب استیبل کوین BUSD انتخاب عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد.

پول فیات یا پول بدون پشتوانه چیست؟

پول بدون پشتوانه یا پول دستوری، پول حکمی، پول اعتباری، پول فیات به انگلیسی: Fiat Currency پولی است که توسط دولت‌ها منتشر می‌شود و هیچ پشتوانه کالایی مثل طلا یا نقره برای آن وجود ندارد. نام آن از واژه لاتین فیات به معنی بگذارید انجام شود گرفته شده‌ است.

• توسط دولت آن پول قانونی شده باشد.
• توسط دولت تولید می‌شود و نه دارای ارزش مشخصی است و نه قابل تبدیل به هیچ کالای مشخصی می‌باشد.
• دارای ارزش ذاتی نیست و تنها دلیل استفاده از آن دستور دولت است.

آنچه در این مقاله می‌خوانید

تاریخچه پول فیات

در گذشته کشورهای دنیا فقط اجازه داشتند که در قبال طلایی که از معاملات جهانی وارد خزانه کشور می‌کنند پول چاپ کنند. به ‌این ترتیب نرخ تبدیل طلا به پول هر کشور عدد ثابتی بود و بر همین اساس نرخ تبدیل پول سایر کشورها به همدیگر نیز عدد ثابتی بود. ولی به مرور زمان به دلیل کمبود طلا و مشکلاتی مانند جابجایی طلا بانک ها و دولت ها بر اساس قدرت حکومت و اقتصاد کشور دست به چاپ اسکناس زدند.

اولین استفاده از پول بی‌پشتوانه در قرن ۱۱ در چین بوده‌است. استفاده از آن در سلسله‌های مینگ و یوان رایج بود. سلسله سونگ در چین اولین سلسله‌ای بود که از پول کاغذی استفاده نمود؛ ولیکن این پول کاغذی دارای ارزش ثابتی نسبت به طلا و نقره بود با اینکه در عمل هیچگاه اجازه تبدیل به طلا و نقره داده نمی‌شد. با افزایش چاپ این نوع پول توسط حکومت تورم ایجاد شد. حکومت تلاش زیادی برای کاهش تورم انجام داد ولیکن این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نبود.

سلسله یوان اولین سلسله‌ای بود که تنها از پول کاغذی استفاده نمود. گوبلای خان مؤسس این سلسله از پولی به نام چائو استفاده نمود.

حذف پشتوانه طلا

پس از مدتی و در سال 1929 یکی از بزرگترین رکود‌های اقتصادی دنیا رخ داد که باعث شد تا این نظام پولی جهانی با پشتوانگی طلا کم‌رنگ‌تر شود. برای حل این مشکل در ماه جولای 1944 تعداد 730 نماینده از 44 کشور دنیا متشکل از متفقین، در کنفرانس پولی و مالی ملل متحد یک تفاهم‌نامه جهانی را به امضا رساندند که در آن قرار شد دلار آمریکا به‌عنوان ارز مرجع در مبادلات جهانی اضافه شود و دولت آمریکا نیز در مقابل متعهد شد تا به ازای هر 35 دلار، معادل یک اونس طلا در خزانه خود نگهداری کند و هر زمان هر دولتی درخواست کرد، آمریکا به ازای هر 35 دلار یک اونس طلا به آن‌ها تحویل دهد (طلا به‌عنوان پشتوانه پول). این تفاهم‌نامه به‌عنوان قرارداد برتن وودز (Bretton Woods) مشهور شد.

امروزه اکثر واحدهای پولی، پول فیات هستند و فاقد هرگونه ارزش ذاتی می‌باشند و صرفاً به‌عنوان وسیلهٔ پرداخت از آن‌ها استفاده می‌شود. پول فیات در طول قرن بیستم به‌ خصوص پس از فروریزی سیستم برتون وودز، زمانی که ایالات ‌متحده توقف برابری دلار و نرخ طلا را اعلام کرد، رشد چشمگیری نمود.

پشتوانه پول فیات چیست؟

پشتوانه ارز فیات هر کشوری حکومت و دولت و اقتصاد آن کشور است و چیزی که به آن ارزش می‌دهد، مقبولیت عمومی مردم آن کشور است. یعنی اگر اقتصاد و قدرت دولت کشوری در دنیا قوی‌تر شود، باعث می‌شود تا نرخ ارز آن کشور نیز نسبت به سایر کشورهای دیگر بالاتر برود و دیگر نرخ تبدیل پول به ارز سایر کشورهای جهان یکسان نبوده و همواره درحال تغییر است.

کدام کشورها ارز فیات دارند؟

در حال حاضر بیشتر کشورها ارز فیات دارند. مانند دلار آمریکا که مهم ترین ارز فیات در حال حاضر است.

خطرهای استفاده از پول فیات

مهم‌ترین خطر این نوع پول، تورم سرسام‌آور به دلیل عدم وجود هرگونه محدودیت بر حجم نقدینگی است. پول فیات کنترل اقتصاد را به دست بانک‌‌های مرکزی دولت‌‌ها می‌‌دهد چون آن‌‌ها هستند که میزان چاپ اسکناس را تعیین و کنترل می‌‌کنند. پول بدون پشتوانه می‌تواند یک ارز خوب برای اقتصاد باشد، به شرطی که بتواند برای حفظ ارزش و تسهیل مبادلات به کار بیاید.

یکی دیگر از خطرهایی که پول بدون پشتوانه را تهدید می‌کند، از بین رفتن دولت‌ها است. چون این دولت‌ها هستند که به علت وجود و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند به پول ملی هر کشور اعتبار و ارزشی مناسب می‌بخشند. اگر دولتی نابود شود، ارزش پول ملی آن نیز به نابودی کشیده می‌شود.

پشتوانه ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال نیز مانند دلار آمریکا تاحدی بدون پشتوانه هستند و تنها پشتوانه آن‌ها مقبولیت و محبوبیت عمومی در دنیاست که به آن‌ها ارزش داده است. رمز ارزی مثل بیت کوین به ‌خاطر خاصیت غیرمتمرکز بودن، شفاف بودن و همچنین محدود بودن تعداد آن (غیرقابل چاپ)، هر روز در دنیا طرفداران بیشتری پیدا می‌کند. به‌نوعی می‌توان گفت هر‌چقدر بانک‌های مرکزی دنیا با چاپ پول بدون پشتوانه و بی رویه به مردم خیانت می‌کنند، مقبولیت و ارزش وجود ارزهای دیجیتال را در دنیا تقویت می‌کنند.

آیا بیت کوین یک ارز فیات است؟

بیت کوین ابزاری کارآمد برای انتقال پول از طریق اینترنت می باشد و توسط یک شبکه غیرمتمرکز با مجموعه قوانین شفاف کنترل می شود، بنابراین می توان گفت بیت کوین جایگزینی برای پول فیات توسط بانک مرکزی می باشد. اما بیت کوین هم مشکلاتی دارد و باید صبر کنیم تا ببینیم در آینده چه به سر بیت کوین می آید.

پول چیست ؟ بررسی تاریخچه پول و دلیل نیاز به رمز ارزها

بیت کوین اولین ارز دیجیتال ایجاد شده است که خود را به عنوان یک سیستم پرداخت همتا به همتا بین دو کاربر و بدون حضور یک نهاد واسطه مثل بانک، معرفی کرد. این امر بیت کوین را به عنوان جایگزینی برای پول رایج مطرح کرد. بسیاری از اقتصاددان‌ها معتقدند که بیت کوین و ارزهای دیجیتال نمی‌توانند نقش پول را داشته باشند اما برخی دیگر معتقدند ایده ارزهای دیجیتال برای ایجاد دنیای عادلانه‌تر و آزادتر بسیار مفید است.
برای درک بهتر کارکردها و ویژگی‌های بیت کوین، اولین قدم این است که ببینیم پول چیست و تاریخچه آن چه بوده است. آشنایی با مسیر طی شده در طول تاریخ برای پول به ما این امکان را می‌دهد که ویژگی‌های مختلف بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به خوبی شناسایی و ارتباط آن‌ها با پول فیات امروزی را درک کنیم. در این مطلب به صورت خلاصه تاریخچه‌ی پدید آمدن پول و مسیر پیموده شده توسط آن را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

پول چیست و چرا به وجود آمد ؟

ماجرا از آن‌جا شروع شد که انسان نیاز به تبادل را در زندگی روزمره خود احساس کرد؛ به عنوان مثال، یک باغدار سیب بیش از مصرف یک سال خود سیب داشت و تصمیم داشت آن‌ها را با کالاهای مورد نیاز خود معاوضه کند، اما از طرفی پیدا کردن فردی که کالاهای مورد نظر او را داشته باشد سخت بود. از سوی دیگر حتی در صورت پیدا شدن کالاها، معیار مناسبی برای آن‌ها وجود نداشت؛ مثلا کسی نمی‌توانست به صورت دقیق تعیین کند که یک کیلو سیب برابر با چه مقدار خرما است.
برای حل این مشکلات تبادل، در مناطق مختلف دنیا کالاهای ارزشمندی بین بومیان آن منطقه مورد اجماع عمومی قرار گرفت تا به عنوان پول استفاده شود. در بسیاری از مناطق فلزات گران‌بها مانند نقره یا طلا یا حتی انواع خاصی پول فیات چگونه کار می‌کند؟ از سنگ یا صدف به عنوان پول کاربرد داشت. احتمالا در برخی از فیلم‌ها مشاهده کرده‌اید مبادله‌ی هرگونه کالا یا خدماتی بین زندانیان با سیگار انجام می‌شود. به دلیل کمیابی و درخواست بالای این کالا، در این فضا سیگار به عنوان پول عمل می‌کند. در واقع هر کالایی را که بتوان به عنوان ابزاری برای معامله بین افراد استفاده کرد، پول نامیده می‌شود.
سهولت در مبادلات و شمارندگی ارزش هر کالا یا خدمتی، دو ویژگی اصلی است که پول برای جامعه به ارمغان می‌آورد. شمارندگی ویژگی است که ارزش هر کالا یا خدمت را با معیاری یکسان قابل سنجش می‌کند. تصور کنید قصد خرید یک خانه را داشته باشیم، در این صورت با توجه به ویژگی‌های خانه‌های مختلف می‌توانیم مقایسه و انتخاب کنیم؛ اما اگر پولی وجود نداشته باشد، آیا یک خانه با یک کالای دیگر مثل خودرو قابل مقایسه است؟ به لطف پول، کالاهای مختلف با این که ویژگی‌های کاملا متفاوتی دارند، نسبت به یکدیگر قابل مقایسه هستند.

تولد اسکناس

تا اینجا متوجه شدیم که پول چیست و چرا به وجود آمده است. حالا باید سراغ مفهوم اسکناس برویم. اولین باری که برگه‌هایی مشابه اسکناس پدید آمد به قرن‌ها پیش برمی‌گردد، به هنگامی که طلا فروشان به ازای مقدار مشخصی طلا که در انبار خود داشتند، برگه‌هایی را چاپ کردند تا برای معاملات نیازی به حمل طلا نباشد. این مدل به تدریج توسعه یافت و سپس با شکل‌گیری دولت‌های قدرتمند مرکزی در دنیا،‌ هر دولت تصمیم به ارائه برگه‌های خود به عنوان پول گرفت. یکی از مصادیق بسیار مهم قدرت در آن‌ سال‌ها برای هر کشوری، داشتن ذخایر طلای بیشتر بود. این مدل از پول تا سال‌ها بر دنیا حکمرانی داشت.
بعد از مدتی کشورها تصمیم گرفتند که دیگر طلا را به عنوان پشتوانه پول رایج خود استفاده نکنند. آن‌ها معتقد بودند کشورشان به تنهایی اعتبار و پشتوانه پول آن‌ها است. کشور آمریکا را می‌توان سردمدار این تفکر دانست. تقریبا بعد از جنگ جهانی دوم بود که آمریکا طی بیانیه‌ای اعلام کرد که دیگر طلا را به عنوان پشتوانه‌ی پول خود قرار نمی‌دهد. به تبع آن موجی از این تفکر در دنیا میان دولتمردان شکل گرفت و بسیاری از کشورها به آن روی آوردند. بعد از متوجه شدن اینکه کاربرد اسکناس به عنوان پول چیست، لازم است تا با انواع پول‌ها آشنا شویم.

انواع پول چیست ؟

در حال حاضر پول در کشورها به دو قسمت مسکوک و پول بانکی تقسیم می‌شود. مسکوک به معنی پولی است که به صورت اسکناس یا به طور کلی فیزیکی وجود دارد.
پول پول فیات چگونه کار می‌کند؟ بانکی تنها اعدادی‌ست که در حساب‌های افراد در بانک‌های مختلف وجود دارد. تنها مقدار کمی از پولی که افراد در بانک‌ها دارند به صورت فیزیکی در هر کشور موجود است. زمانی که صحبت از چاپ پول به میان می‌آید، در واقع دیگر منظور چاپ اسکناس نیست. اضافه کردن اعداد در نظام بانکی است که توسط بانک مرکزی هر کشور می‌تواند انجام شود. این تغییر اعداد در بانک‌ها توسط بانک مرکزی هر کشور رخ می‌دهد. شایان ذکر است که بانک‌های تجاری با دادن تسهیلات به رشد نقدینگی کمک می‌کنند. به این مدل،‌ «بانکداری ذخیره کسری» می‌گویند.
همان‌طور که در مدل بالا مشاهده کردید، قدرت اقتصادی تا حد زیادی در دست بانک‌های مرکزی هر کشور است و تمام افراد جامعه تحت تاثیر تصمیم‌های این نهاد قرار می‌گیرند. وظیفه بانک مرکزی حفظ ارزش پول کشور است. اعمال سیاست‌های نادرست توسط این نهاد می‌تواند منجر به ایجاد تورم در کشور و کم شدن ارزش پول شود. بعد از اینکه عنوان کردیم انواع پول چیست، وقت آن رسیده است که سراغ بیت کوین و رمزارز ها برویم!

بیت کوین به دنیا آمد

بسیاری از افراد در نقاط مختلف دنیا نسبت به وضعیت ذکر شده و تمرکز قدرت در دست دولت‌ها معترض بوده و هستند. یکی از این افراد یا گروه‌ها «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) بود. او با ابداع بیت کوین و ویژگی‌هایی که برای آن تعریف کرد، گامی بر خلاف آن‌چه در تمام این سال‌ها بر فضای مالی جهان حاکم بود برداشت.
بزرگترین ویژگی بیت کوین، عدم تمرکز است. برخلاف پول‌هایی که توسط دولت‌ها ایجاد می‌شود، بیت کوین کاملا غیر متمرکز است و هیچ فردی به تنهایی نمی‌تواند درباره آن تصمیم‌گیری کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های بیت کوین که طرفداران بسیاری دارد، ضد تورمی بودن آن است. به این معنی که در نهایت بیست و یک میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت و هیچ گاه افزایش نخواهد یافت. ویژگی دیگری که بیت کوین را برای بسیاری جذاب می‌کند، انتقال آسان و بدون محدودیت آن است. افراد برای انتقال و تبدیل ارزهای رایج کشورها باید کارمزدهای بالایی بپردازند، اما انتقال بیت کوین حتی با حجم‌های بسیار بالا هزینه‌های بسیار پایینی دارد و از طرفی محدودیت جغرافیایی برای آن وجود ندارد.

ساتوشی ناکاموتو توانست با تلفیق راهکارهای فنی و اقتصادی به یک سیستم غیر متمرکز برسد که در آن کاربران مسئولیت تایید و ثبت تراکنش‌ها را بر عهده دارند و میزان پول در آن از قبل مشخص است و امکان ایجاد پول اضافی و ایجاد تورم در آن وجود ندارد. ایجاد این سیستم با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری امکان‌پذیر شد. بعد از آشنایی با مفهوم پول چیست باید به این سوال پاسخ بدهیم که رمزنگاری چیست و با کاربردهای آن بیشتر آشنا بشویم تا بهتر بتوانیم سیستم پولی جدید که توسط بیت کوین ارائه شده است را درک کنیم.

تاریخچه‌ی پول؛ پول چرا به وجود آمد و چگونه کار می‌کند؟

تصور بسیاری از ما درباره‌ی نحوه‌ی به دست آوردن پول این است که باید کار کنیم تا پول در بیاوریم و با آن پول نیازهایمان را رفع و خواسته‌هایمان را برآورده کنیم. در واقع تعداد کمی از ما ماهیت واقعی پول را درک می‌کنیم.

پول در واقع آن‌طور که خیلی‌ها تصور می‌کنند، «ذخیره‌ی ارزش» نیست، بلکه پول معیاری است برای بدهی هر فرد نسبت به کسی است که پول دارد. بنابراین:

هرچه پول بیشتری داشته باشید، در حقیقت تعداد بدهکاران به شما بیشتر است.

پذیرش این مفهوم حتی برای بسیاری از اقتصاددانان مدرن نیز دشوار است. برای درک این ایده، بهتر است نگاه کوتاهی به اصل و ریشه‌ی پول داشته باشیم.

بهتر است مفهوم پول وجود داشته باشد

تقریبا همه‌ی نظریه‌های اقتصادی مدرن درباره‌ی پول اشتباه است. دلیل آن این است که این نظریه‌ها از کتاب «ثروت ملل» آدام اسمیت مشتق شده‌اند. اسمیت این کتاب را در سال ۱۷۷۶ منتشر کرد و پس از آن بود که پدر علم اقتصاد نام گرفت. به طور خلاصه، این کتاب نشان می‌دهد که در گذشته چگونه انسان‌ها تعاملات خود را از طریق داد و ستد کالا به کالا انجام می‌دادند. در این نوع دادوستد به عنوان مثال، فردی که یک گاو داشت می‌توانست آن را با سی عدد جوجه که متعلق به شخص دیگری بود معامله کند.

محدودیت‌های این نوع دادوستد آشکار است: به پول فیات چگونه کار می‌کند؟ ندرت می‌توان هماهنگی بین نیازها و کالاها پیدا کرد. به عبارت دیگر، این‌طور نیست که فرد همیشه کالایی برای معاوضه با کالای دیگر که متعلق به فرد دیگری است داشته باشد. به دلیل همین محدودیت، نظریه‌ی اقتصاد سنتی مفهوم پول را پدید آورده است.

هنگامی که فردی چیزی را از کسی می‌خواهد اما در قبال آن ما به ازای مناسبی برای عرضه ندارد، باید چیزی را به فرد فروشنده ارائه کند که او بعدا بتواند از آن برای تهیه‌ی مایحتاج خودش استفاده کند. بنابراین بهتر است مفهوم پول وجود داشته باشد.

اقتصاد رایج می‌گوید در گذشته ابتدا دادوستد پایاپای به وجود آمد و سپس به خاطر نیاز موجود، پول ایجاد شد؛ در نهایت نیز مبحث اعتبار شکل گرفت. درک این موضوع بسیار آسان است و منطقی به نظر می‌رسد.

این روند به این شکل کار می‌کند: من به چیزی که شما دارید نیاز دارم، اما پول کافی یا چیزی برای مبادله با آن ندارم. با توجه به این‌که پول در حال حاضر به عنوان وسیله‌ای برای اندازه‌گیری ارزش هر چیزی به کار می‌رود، می‌توانم در ازای مبادله‌ی جنس به شما یک گواهی با عنوان «گواهی پرداخت بدهی» بدهم. شما بر اساس اعتباری که نزد شما دارم ،اقلام مورد نیازم را به من خواهید داد، با این شرط که در موعد مقرر در آینده پول آنها را پرداخت کنم. اگر در زمان مشخص شده پول را پرداخت نکردم، هر دو می‌دانیم که شما حق دارید ارزش اعتبارم را (به هر شکلی که با معیارهای جامعه مطابقت دارد مثل زندان انداختن یا توقیف اموال) کاهش دهید. در این مدل، پول به عنوان ابزار نماینده‌ی ارزش شناخته می‌شود و در مرکز مداری قرار می‌گیرد که تراکنش‌های اقتصادی حول آن می‌چرخند.

اعتبار، بنیان اقتصاد است

اعتبار را باید اساس و بنیان اقتصاد دانست و مدت‌ها پیش از آنکه پول به صورتی که امروز می‌شناسیم مرسوم شود، وجود داشته است. اگر فردی می‌خواست یک گاو را از شخصی بخرد اما کالایی را که صاحب گاو در ازای آن مطالبه می‌کرد نداشت، به احتمال زیاد صاحب گاو آن را به فرد می‌داد به شرطی که در زمان مقرر بهای آن را با کالای مناسبی پرداخت کند. با وجود این‌که در برخی از دوره‌های تاریخ بشر، سیستم پولی معینی وجود نداشته است که از طریق آن بشود قیمتی برای گاو تعیین کرد، باز هم انجام این معامله امکان‌پذیر بوده است. این بدان معناست که صاحب گاو برای فرد مورد نظر خدمتی انجام داده است و او بابت آن به صاحب گاو بدهکار است.

شواهد مختلف دانش انسان‌شناسی نشان می‌دهد که در واقع بیشترین تعاملات اقتصادی انسان (قبل از این‌که پول و دادوستد به صورت فعلی رایج شوند) بر اساس اعتبار صورت می‌گرفت.

نمونه‌های بی‌شماری در پژوهش‌های انسان‌شناختی وجود دارد که نشان می‌دهد از نظر تاریخی همیشه بدهکاران در صورت عدم پرداخت بدهی، مدیون طلبکاران بودند. در بسیاری از فرهنگ‌های قدیمی (و نیز فرهنگ برخی مناطق دورافتاده و فاقد ارتباط با تمدن مدرن در عصر کنونی) اگر فردی بدهی‌اش را پرداخت نمی‌کرد، طلبکار می‌توانست هر چه را مناسب می‌داند (حتی جان شخص یا اعضای خانواده‌ی او) را از او بگیرد.

به عبارت دیگر، از دیرباز طلبکاران بر بدهکاران تسلط کامل داشتند. در عصر حاضر نیز با چنین موضوعی مواجه هستیم، اما شرایط انسانی‌تری برای آن وضع شده است. به عنوان مثال، اگر به بانک بدهکار باشید و آن را پرداخت نکنید، بانک می‌تواند خانه یا بخشی از حقوق‌تان را به جای بدهی‌اش بردارد. در بعضی موارد، حتی می‌تواند شما را وادار کند برخی از دارایی‌های‌تان را بفروشید و بدهی‌تان را بپردازید.

پول، نشانگر اعتبار

از آنجا که اعتبار حتی پیش از خلق پول وجود داشت، سؤال اینجاست که پول چگونه به وجود آمد و واقعا نماینده‌ی چیست؟

فرض کنید فردی می‌خواهد یک گاو را از شخصی خریداری کند. هم او و هم صاحب گاو پول فیات چگونه کار می‌کند؟ می‌دانند که این فرد چیزی را که در حال حاضر مورد نیاز صاحب گاو است، ندارد تا در ازای مبادله به او بدهد. فرد خریدار به طور شفاهی به صاحب گاو می‌گوید که بدهی‌اش را به او پرداخت خواهد کرد. این کار شاید در یک جامعه‌ی کوچک بدوی مشکلی ایجاد نکند، اما در جامعه‌ای که به مراتب بزرگتر و پرجمعیت‌تر است چطور؟ حال اگر صاحب گاو نیاز فوری داشت و می‌خواست بلافاصله مایحتاجش را با گاو مبادله کند چه می‌شد؟ احتمالا از او می‌خواست که روی قطعه کاغذی بنویسد و امضا کند که به اندازه‌ی ارزش یک گاو به او بدهکار است.

آنچه در ادامه می‌آید بسیار مهم است.

صاحب گاو می‌تواند این قطعه کاغذ را به شخص سومی بدهد و چیزی را که نیاز دارد از او بگیرد. البته هم صاحب گاو و هم شخص سوم فرض می‌کنند که خریدار گاو (که کاغذ را امضا کرده) خوش‌حساب است. حال خریدار گاو باید بدهی‌اش را به اندازه‌ی ارزش یک گاو به شخص سوم پرداخت کند.

اما اگر شخص سوم به جای گرفتن بدهی از خریدار گاو، این قطعه کاغذ امضا شده را در ازای مایحتاجش به فرد چهارم و او نیز آن را با فرد پنجمی مبادله کنند چه می‌شود؟ هر کسی که در نهایت این قطعه کاغذ را دارد می‌تواند مقدار آن را از خریدار اصلی گاو مطالبه کند.

کل این سیستم فرض می‌کند که خریدار گاو خوش‌حساب است و در صورتی که فردی بخواهد آن کاغذ را نقد کند، بلافاصله مبلغ مندرج در آن را به او پرداخت خواهد کرد. این دقیقا چگونگی عملکرد سیستم پولی مدرن ما را توضیح می‌دهد. اگر پول ارزش دارد به این دلیل است که ما فرض می‌کنیم صادرکننده‌ی آن (یعنی دولت) مسئولیت بدهی را که نماینده‌ی آن است خواهد پذیرفت.

بنابراین واقعا پول چیست؟

حال که می‌دانیم هر واحد پولی که در دست من و شماست، در واقع نشانگر «بدهکاری» فرد دیگری است، می‌توانیم مفهوم پول را به خوبی توضیح دهیم.

اگر فردی ۱۰۰ دلار پول داشته باشد، در واقع سندی در دست دارد که نشان می‌دهد دیگران ۱۰۰ دلار به او بدهکار هستند.

بنابراین افزایش ثروت فرد به معنای این است که عملکرد او به عنوان طلبکار در جامعه قوی‌تر می‌شود؛ دلیل آن این است که تعداد بدهکاران او بیشتر می‌شود. می‌دانیم که طلبکاران بیشتر از بدهکاران قدرت دارند. هر کسی به اندازه‌ی مقدار پول دیگران به آنها بدهی دارد. هر کسی هم که پولی ندارد، به اندازه پولی که در جیب شماست به شما بدهکار است.

بسیاری از افراد از اینکه ۱۰۰,۰۰۰ دلار با خود همراه داشته باشند احساس قدرت می‌کنند. چرا؟ زیرا وقتی پول دارند می‌توانند به هر فروشگاهی بروند و هر چه می‌خواهند بخرند. به این ترتیب، می‌توانند از فروشنده‌ی آنجا دقیقا هر چه را می‌خواهند درخواست کنند، زیرا این فروشنده به اندازه‌ی ۱۰۰,۰۰۰ دلار به آنها بدهکار است.

بنابراین پول در حقیقت نشانگر قدرت بر دیگران است. به همین دلیل است که ما به دیده‌ی احترام یا سوءظن به افراد ثروتمند می‌نگریم. زیرا یا دلیل این حس‌مان را می‌دانیم یا به طور ناخودآگاه درک می‌کنیم که به آن شخص به اندازه‌ای بدهکاریم که بسیار بیشتر از قدرت پرداخت ماست. فردی که ۱۰۰ میلیارد دلار موجودی دارد به احتمال زیاد می‌تواند هر چیزی را که ما داریم با پیشنهاد یک قیمت عالی از ما بگیرد. بنابراین جمله معروفی که می‌گوید «هر کس قیمتی دارد» واقعا درست است!

چرا این‌طور است؟ زیرا هر چیزی که یک فرد ثروتمند از ما بخرد سبب افزایش دارایی ما می‌شود و قدرت‌مان را به عنوان طلبکار در جامعه افزایش می‌دهد.

بنابراین، تا زمانی که همگان پول را به عنوان نشان‌دهنده‌ی بدهی شخصی دیگر که تمایل به پرداخت آن را دارد پذیرفته‌اند، پول نماینده‌ی قدرت بر دیگران است. به همین دلیل است که پول تا این حد جذاب است. پول به معنای واقعی کلمه، نوعی قدرت است.

همچنین بخوانید: نقش بلاک‌چین در انتقال پول و دارایی چیست؟

چرا باید پول داشته باشیم تا پول در بیاوریم؟

همه‌ی ما شنیده‌ایم که «پول، پول میاورد» و جذب سرمایه اولیه سخت ترین کار ممکن است. اما چرا این‌طور است؟ زیرا یک فرد پس از کسب یک میزان مشخص پول می‌تواند با استفاده از سرمایه‌ی موجود، جامعه را نسبت به خود بدهکار کند، بدون اینکه اصلا کاری انجام دهد.

یک فرد یا شرکت ثروتمند با داشتن سرمایه‌ی کافی می‌تواند مردمی را که ثروتی ندارند به خود بدهکار کند. اما چگونه این کار را انجام می‌دهد؟ کافی است آنها را به خدمت بگیرد و در ازای کار و زمان‌شان به آنها دستمزد پرداخت کند. البته دستمزدی که مؤسسات ثروتمند به این افراد پرداخت می‌کنند، همیشه کمتر از ارزش کاری است که آنها به خاطر دستمزد انجام می‌دهند.

داشتن سرمایه و پول زیاد به یک فرد یا شرکت ثروتمند اجازه می‌دهد تا زیرساخت‌های ضروری را به منظور کسب ارزشی بیشتر از دستمزد پرداختی به کارگر ایجاد کند. این نشان می‌دهد که مردم، شرکت‌ها یا دولت‌هایی که پول بیشتری دارند، قدرت بیشتری نیز بر مردم بی‌بضاعت دارند.

هر چه پولی که شخص دارد بیشتر باشد و بنابراین میزان بدهی پول فیات چگونه کار می‌کند؟ افراد جامعه به او بیشتر باشد، برای آن فرد آسان‌تر است که بدهی‌ها را به روشی از جامعه بگیرد که برایش ثروت بیشتری به ارمغان بیاورد. این الگو تا زمانی که ایده‌ی اعتبار و بدهی وجود داشته باشد هرگز تغییر نخواهد کرد. طرفداران ارز دیجیتال که بیت‌کوین و سایر پول‌های مجازی را به عنوان یک سیستم پولی جدید و مناسب قبول دارند نیز این موارد را به خوبی درک می‌کنند.

چرا نگرانی‌ها درباره‌ی «بدهی ملی» بی‌اساس است

ایالات متحده مسئولیت حجم زیادی از بدهی‌ها را به عهده دارد و این سبب بحث‌های سیاسی بی‌پایان می‌شود. به همین دلیل، به نظر می‌رسد بسیاری از شهروندان واقعا فکر می‌کنند ایالات متحده به زودی ورشکست خواهد شد یا این بدهی در نهایت به گردن مردم این کشور می‌افتد. اما این اتفاق رخ نخواهد داد و نباید درباره‌ی آن نگران باشیم.

همان طور که در بالا هم دیدیم، پول صرفا نشان‌دهنده‌ی یک «گواهی پرداخت بدهی» است که مردم به طور مداوم با آن دادوستد می‌کنند، زیرا فرض بر این است که مؤسسه‌ای که در اصل آن پول رسمی را منتشر کرده خوش‌حساب است. شاید رفتن به سراغ این نهاد منتشرکننده پول رسمی و تقاضای ارزش اسمی آن ضروری نباشد، چرا که این ارزش را می‌توان از هر کس دیگری نیز دریافت کرد. برای دلار آمریکا، اساسا می‌توان گواهی‌های پرداخت بدهی را در هر جای دنیا مبادله کرد. بنابراین ایالات متحده عملا مانند یک بانک جهانی کار می‌کند.

اگر یک طلبکار به طریقی همه‌ی بدهی‌های‌مان را به طور مستقیم و در یک زمان از ما وصول می‌کرد، آیا در موقعیت بدی قرار می‌گرفتیم؟ مسلما بله. اما آیا هرگز این اتفاق می‌افتاد؟ پاسخ منفی است. زیرا اگر این‌طور بود کل اقتصاد جهان به معنای واقعی از عملکرد صحیح خودش باز می‌ماند. کشوری که می‌خواهد همه بدهی‌های ایالات متحده را وصول کند، ظاهرا می‌خواهد دست به خودکشی اقتصادی بزند.

بنابراین بدهی ملی آمریکا (که سیاستمداران بی‌عقل همواره درباره‌ی آن بحث می‌کنند) یک نقطه‌ی عطف مهم در اقتصاد به شمار می‌رود.

ارز دیجیتال با پول رسمی (ارز رایج یا فیات) تفاوت دارد

طرفداران ارز دیجیتال به بسیاری از مزایای فناوری بلاکچین و ماهیت غیرمتمرکز سکه‌هایی که تحت این زیرساخت قرار دارند اشاره می‌کنند. از نظر فناوریِ صرف، چنین بلاکچین‌هایی می‌توانند بسیاری از مشکلات را حل کنند. اما به نظر می‌رسد بسیاری از مردم گمان می‌کنند ارزهای دیجیتال عملکرد بهتری نسبت به پول های رایج فعلی (فیات) خواهند داشت. این کاملا نادرست است.

سکه‌های رمزنگاری شده دقیقا نشان‌دهنده‌ی همان چیزی هستند که پول رسمی نشان می‌دهد: اندازه‌ی بدهی قابل دریافت از مردم دیگر. بنابراین انباشت ارز دیجیتال توسط هر نهاد، قدرت آن نهاد را برای دریافت بدهی از جامعه افزایش خواهد داد.

در حال حاضر، برخی ممکن است ادعا کنند که ارزهای دیجیتال بهتر از پول رسمی هستند چرا که مستعد تورم نیستند. این هم اشتباه است. ارزهای دیجیتال نیز مانند پول رسمی مستعد تورم هستند. اما برخلاف پول رسمی که مستعد تورم موجودی است، ارز دیجیتال پول فیات چگونه کار می‌کند؟ مستعد تورم ارزش است. در عمل، اینها هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند: هر دو مقدار بدهی جامعه را افزایش می‌دهند.

برای مثال، ارزش بیت‌کوین در بسیاری از موارد در مقایسه با دلار آمریکا اندازه‌گیری می‌شود. این قیمت به عنوان تغییرات تقاضا تغییر می‌کند. بنابراین، ارزش بیت‌کوین در هر زمان، بی‌معنی است زیرا به عرضه و تقاضا بستگی دارد.

هر کسی که تصور می‌کند ارزهای دیجیتال احتمالا به زودی جایگزین پول رسمی خواهند شد، به نوعی سطحی‌نگر است. زیرا این واقعیت را که ارزش‌گذاری دارایی‌های رمزنگاری شده بدون مقایسه با پول‌های رسمی بی‌نهایت دشوار است نادیده گرفته است.

بیشتر بخوانید: تاریخچه پول ، موقعیت بیت کوین کجاست؟

نتیجه

دیدیم که اعتبار (نه پول) اساس تعاملات اقتصادی انسان را تشکیل می‌دهد و پول واقعا نشان‌دهنده‌ی بدهی قابل پرداخت جامعه به فردی است که پول دارد. همچنین دانستیم از این چارچوب به پول نگاه کردن، برای درک اینکه «چرا پول پول می‌آورد» و «چرا ارزهای دیجیتال (یا هر چیز دیگری که جایگزین پول رسمی باشد) احتمالا نمی‌تواند مشکلات نابرابری ثروت را حل کند» آسان‌تر است. همچنین یاد گرفتیم چرا نگرانی درباره‌ی بدهی ملی آمریکا فقط نوعی اتلاف وقت و انرژی است.

پیام اصلی این است: به پول به عنوان یک ابزار برای مدیریت «اعتبار» که واقعا در تعاملات اقتصادی انسان مهم است فکر کنید. همه‌ی سیستم‌های اقتصادی به عنوان توسعه‌دهنده‌ی اعتبار و بدهی عمل می‌کنند. بنابراین فکر کردن درباره‌ی پول به عنوان چیزی که ذاتا ارزشمند نیست، اما می‌تواند به عنوان وسیله برای تعامل با دیگران به کار رود مفید است. پول می‌تواند به ما در درک جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم و فکر کردن به روش‌های جدید درباره‌ی نحوه‌ی رشد و افزایش ثروت کمک کند.