توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟

تشخیص توکن اسکم

کوین و توکن چه تفاوتی با هم دارند؟

تقریبا همه‌ی تریدرهای مطرح در مرحله‌ای از دوران حرفه‌ای خود یک توکن را با یک کوین اشتباه گرفته‌اند. برای درک بهتر تفاوت‌های این دو با ما همراه باشید.

واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه به هم هستند. آن‌ها هم ارزش را نشان می‌دهند و هم می‌توانند پرداخت‌ها را پردازش کنند. همچنین می‌توانید کوین‌ها را با توکن‌ها و بالعکس مبادله کنید. اما تفاوت اصلی بین این دو به سودمندی آن‌ها بازمی‌گردد.

کارهایی وجود دارد که می‌توانید با توکن انجام دهید که با کوین امکان‌پذیر نیست. از سوی دیگر، برخی از بازارها کوین را می‌پذیرند ولی توکن را نه. در واقع این موضوع تا حدی شبیه به مقایسه سرمایه‌گذاران و معامله‌گران است. به این صورت که همه معامله‌گران سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما همه سرمایه‌گذاران معامله نمی‌کنند.

با توجه به اینکه اکثر کاربران ارزهای دیجیتال مجموعه‌ای از کوین و توکن را در والت‌های خود دارند، ضروری است که تفاوت میان این دو را با هم یاد بگیریم. بنابراین با این مقاله‌ی دیجی‌کالا مگ همراه باشید.

کوین چیست؟

زمانی که بیت‌کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای کوین بودن تعیین کرد. ویژگی‌های واضحی وجود دارد که کوین‌های کریپتو را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه به پول‌های دنیای واقعی است.

یک کوین با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود.

۱. بر روی بلاک‌چین خود عمل می‌کند. یک بلاک‌چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند.

وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می‌کنید، رسید آن به بلاک‌چین اتریوم می‌رود. اگر همان شخص بعدا با بیت‌کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک‌چین بیت‌کوین می‌رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می‌شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.

۲. به‌عنوان پول عمل می‌کند. همان‌طور که می‌دانید، بیت‌کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. اما در ادامه جذابیت متناقض، شفافیت و ناشناس بودن بیت‌کوین باعث ایجاد کوین‌های دیگری از جمله ETH، NEO و Litecoin شد.

امروزه می‌توانید بسیاری از خدمات شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا را با استفاده از کوین‌های کریپتو خریداری کنید. جالب است بدانید که بیت‌کوین به‌تازگی در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

۳. قابل استخراج است. شما می‌توانید کوین‌های کریپتو را از دو طریق به‌دست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. ماینرهای بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می‌کنند. اما مشکل این روش این است که در حال حاضر بیت‌کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده، بنابراین این روند هر روز سخت‌تر می‌شود.

روش دیگر، روش اثبات سهام است که رویکرد مدرن‌تری برای کسب کوین به شمار می‌آید. اثبات سهام از نظر مصرف انرژی کم مصرف است ضمن اینکه انجام آن آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگ‌ترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی یا همان بلاک‌چین تخصصی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در بلاک‌چین اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT،BNT،Tether و استیبل کوین‌هایی مانند USDC.

همان‌طور که تراکنش‌ کوین‌ها توسط بلاک‌چین انجام می‌شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. قراردادهای هوشمند مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت‌های بین کاربران را تسهیل می‌کنند.

همان‌طور که گفتیم، هر بلاک‌چین از قرارداد هوشمند اختصاصی خود استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می‌کنند.

هنگامی که توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ یک توکن خرج می‌شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر انتقال پیدا می‌کند. یک مثال خوب از این اتفاق، فرآیند خرید و فروش انواع NFT (توکن‌های غیرقابل تعویض) است. انواع NFT اقلام یکتا و منحصر به فردی هستند، بنابراین تغییر در مالکیت آن‌ها باید به صورت دستی انجام شود. انواع NFT اغلب فقط ارزش احساسی یا هنری دارند، بنابراین به نوعی شبیه توکن‌های کاربردی هستند با این تفاوت که شما نمی‌توانید از آن‌ها در تراکنش‌ها استفاده کنید.

یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه بین توکن‌ها و کوین‌ها، چیزی است که به نمایش می‌گذارند. در حالی که کوین‌های کریپتو اساساً نسخه‌های دیجیتالی پول سنتی هستند، توکن‌ها می‌توانند دارایی یا اسناد هم باشند.

شما می‌توانید توکن‌ها را با کوین خریداری کنید، اما برخی از توکن‌ها می‌توانند ارزش بیشتری نسبت به دیگر همتایان خود داشته باشند، مثلا سهام یک شرکت. با این حال، از آنجایی که معمولا محدودیت‌هایی برای محل خرج کردن یک توکن وجود دارد، باعث شده که نقدینگی یک کوین را نداشته باشند. به عبارت ساده، یک توکن نشان‌دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک کوین نشان‌دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید.

توسعه‌دهندگان برای ساخت یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک‌چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک‌چین پیاده‌سازی کنند. برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد.

خوشبختانه می‌توان یک توکن را کمتر از یک ساعت ساخت و این موضوع هم با هزینه‌ی بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما ایجاد یک توکن نمی‌تواند به خودی خود ارزشمندی آن را تضمین کند. بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس‌کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC۲۰ شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP۲ را برای آن نوشت.

جمع‌بندی

یکی از راه‌های سریع که می‌توان برای تشخیص کوین و توکن استفاده نمود این است که به چیزی که خربداری می‌کنید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولا از توکن‌های کاربردی استفاده خواهید کرد. در بازار ارزهای دیجیتال، توکن بلاک‌چین مستقل خود را ندارد و در بلاک‌چین و کیف پول‌های یک بلاک‌چین میزبان ذخیره می‌شود، اما به‌طور کلی می‌توان برای اشاره به هر واحد ارزی در یک شبکه بلاک‌چین از عبارت توکن استفاده کرد.

توکن‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و کدهای برنامه‌نویسی ایجاد می‌شوند و دو مزیت اصلی استفاده از آن‌ها به‌جای ایجاد یک بلاک‌چین اختصاصی، صرفه‌جویی در وقت و هزینه است. توکن‌ها دسته‌بندی های بسیار زیادی دارند ولی سه دسته اصلی آن‌ها توکن‌های کاربردی، اوراق بهادار و حاکمیتی هستند.

تعریف توکن (Token)؛ تفاوت توکن و کوین در ارزهای دیجیتال

توکن (Token) رمزارزی محسوب می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد. به همین دلیل توکن‌ها از سایر بلاک چین‌ها برای توسعه استفاده می‌کنند.

دنیای ارزهای دیجیتال پر از جزییاتی است که شناخت همه آن‌ها کار چندان آسانی نخواهد بود. دو واژه متداول در مباحث مربوط به رمزارزها، توکن و کوین است. درک تفاوت توکن و کوین برای افرادی که می‌خواهند در این زمینه مطالعات و فعالیت‌های گسترده‌ای داشته باشند ضروری است. بسیاری از تریدرها نیز هنوز انواع توکن را به خوبی نمی‌شناسند و نمی‌توانند عبارتی مشخص برای تعریف توکن بیان کنند.

تعریف توکن

توکن (Token) رمزارزی محسوب می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد. به همین دلیل توکن‌ها از سایر بلاک چین‌ها برای توسعه استفاده می‌کنند. در مقابل کوین ارز دیجیتالی است که روی بلاک چین اختصاصی توسعه یافته است. برای مثال اتریوم یک کوین محسوب می‌شود که در بلاک چین اتریوم طراحی شده است اما تتر ERC20 توکنی مبتنی بر بلاک چین اتریوم است. در نتیجه مهمترین تفاوت توکن و کوین در چگونگی برخورداری از بلاک چین مستقل است.

از مهمترین بلاک چین‌های شناخته شده جهت توسعه توکن‌ها می‌توان به اتریوم (ETH)، بیت کوین (BTC)، لایت کوین (LTC) و کاردانو (ADA) اشاره کرد. توکن‌های مشهور زیادی نیز در صرافی‌های ارز دیجیتال وجود دارد. تتر (USDT)، چین لینک (LINK)، آوی (AAVE) جزو مشهورترین و موفق‌ترین توکن‌های توسعه یافته تا به امروز هستند.

آمار دقیق توکن‌ها و کوین‌ها دائما در حال تغییر است. علاوه بر ایجاد توکن‌های جدید در توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ بازار ارزهای دیجیتال توسط شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی سراسر دنیا، برخی از توکن‌ها پس از مدتی بلاک چین اختصاصی خود را ایجاد کرده و به آن مهاجرت می‌کنند. برای مثال ترون (TRX) در ابتدا روی بستر اتریوم توسعه داده شد اما پس از مدتی توانست بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد و حتی بستر توسعه توکن‌هایی مثل تتر TRC20 را فراهم کند.

هر کوین یک توکن است

تعریف توکن با استفاده از اشاره به تفاوت توکن و کوین در بلاک چین برای فهم بیشتر موضوع و بر اساس ذهنیت‌ و ادبیاتی است که در بین فعالان حوزه رمزارزها رایج است. از نظر عملی Ethereum نیز یک توکن برای بلاک چین اتریوم محسوب می‌شود. احتمالا اصطلاح توکن بومی را شنیده‌اید. در این مواقع گفته می‌شود Ethereum توکن بومی بلاک چین اتریوم است.

تفاوت توکن و کوین در طراحی و توسعه

تفاوت توکن و کوین از منظر طراحی و توسعه بسیار زیاد است. ساخت توکن دردسرهای بسیار کمتری نسبت به توسعه یک بلاک چین جدید دارد. همچنین ایجاد بلاک چین جدید نیاز به هزینه‌های اجرایی و مهندسی فراوان خواهد داشت. در نتیجه بسیاری از پروژه‌های کوچک و متوسط ترجیح می‌دهند نخست توکن خود را توسعه داده و در صورت تحقق اهداف اولیه، بلاک چین اختصاصی نیز طراحی کنند. این توکن‌ها برای عرضه از فرایند ICO استفاده می‌کنند تا کاربران از طریق صرافی‌ها توکن‌های جدید را با قیمت‌های معمولا ارزان خریداری کنند و سرمایه اولیه هنگفتی برای پیشروی پروژه به دست آید. در ادامه هر چقدر پروژه موفقیت‌های بیشتری کسب کند، درخواست‌ها برای خرید توکن بیشتر شده و قیمت آن افزایش پیدا خواهد کرد.

نحوه خرید و ذخیره‌سازی توکن و کوین

تفاوت توکن و کوین تنها مربوط به بستر و نحوه طراحی نیست؛ بلکه نگهداری از این دو دارایی نیز شرایط متفاوتی دارد. کیف پول‌های نگهداری توکن و کوین متفاوت است. توکن‌ها در کیف پول‌های بلاک چین میزبان ذخیره می‌شوند. در حقیقت توکن‌های مبتنی بر بلاک چین A، باید روی کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین A ذخیره شوند. در مقابل امکان ذخیره‌سازی کوین‌ها روی کیف پول و آدرس دیگر کوین‌ها وجود ندارد. برای مثال توکن‌های مبتنی بر اتریوم در کیف پول‌های اتریوم ذخیره خواهند شد اما بیت کوین یا توکن‌های مبتنی بر بیت کوین نمی‌توانند در این کیف‌پو‌ل‌های اتریوم ذخیره شوند.

لازم به ذکر است امروزه برای بسیاری از کوین‌های مطرح در سایر بلاک چین‌ها نیز توکنی طراحی شده است. این توکن‌ها یکی از انواع استیبل کوین‌ها هستند. برای مثال توکنی برای بیت کوین طراحی شده که قیمت آن همیشه مساوی بیت کوین است اما در شبکه بلاک چین قابلیت خرید و فروش یا ذخیره‌سازی دارد. این توکن‌ها در حال گسترش هستند و در حال حاضر بیشتر برای کوین‌های مطرح مثل بیت و اتریوم وجود دارند.

انواع توکن

توکن‌ها ویژگی‌ و قابلیت‌های متنوعی دارند. به همین دلیل می‌توان انواع توکن را دسته‌بندی کرد تا شناخت و بررسی آن‌ها راحت‌تر صورت پذیرد. یکی از دسته‌بندی‌های مرسوم توکن بر اساس مثلی (Fungible) و غیرمثلی بودن (Non-fungible) صورت گرفته است. اصطلاح تعویض‌پذیر بودن (Fungible) بدین معنا است که یک دارایی با واحد‌های دیگر قابل تعویض است یا خیر. در حقیقت دارایی تعویض‌پذیر ارزش ثابت و مشخصی دارد و به راحتی با سایر واحد‌ها مقایسه می‌شود. برای مثال اسکناس ۱۰ هزار تومانی ارزشی ثابت دارد و با یک اسکناس ۱۰ هزارتومانی دیگر یا با دو اسکناس ۵ هزار تومانی قابل تعویض است.

برخی از دارایی‌ها غیرمثلی و تعویض‌ناپذیر هستند. برای مثال لپ‌تاپ یا خودرو کالایی غیرمثلی است. گرچه مدل‌های مشابه آن در بازار موجود است، اما جزییات کالای مورد نظر شما با سایر نمونه‌ها تفاوت‌هایی خواهد داشت.

توکن غیرمثلی (NFT) دارایی دیجیتالی است که خاصیت منحصر به فرد بودن و گاهی هم ویژگی کمیابی را دارد. این دارایی روی بلاک چین ذخیره می‌شود و ارزش‌گذاری آن همیشه ثابت نیست. آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، آثار هنری، بلیت رویداد‌ها و … از جمله توکن‌های غیرمثلی به وجود آمده در دنیای بلاک چین است که معمولا توسط مالک دارایی یا کارشناسان بازار قیمت‌گذاری می‌شود.

می‌توان گفت بخش اعظمی از توکن‌های موجود در صرافی‌ها مثلی و قابل تعویض هستند و شاید ۱ درصد از توکن‌های توسعه داده شده جزو دسته غیرمثلی محسوب می‌شود. البته با توجه به استقبال کاربران از این توکن‌ها و افزایش فروش کالاها و خدمات مختلف در بستر بلاک چین، به نظر می‌رسد در آینده شاهد گسترش توکن‌های غیرمثلی باشیم.

انواع توکن مثلی

توکن‌های غیرمثلی بخش کوچکی از بازار را شامل می‌شوند. به همین علت دسته‌بندی مشخص و دقیقی برای آن‌ها وجود ندارد. در مقابل تعداد توکن‌های مثلی بسیار افزایش پیدا کرده است و سه دسته کلی برای آن ها تعریف شده است.

توکن کاربردی

توکن کاربردی (Utility Token) مهمترین نوع از انواع توکن مثلی است. این دارایی رمزارزی است که در مواردی مثل پرداخت هزینه‌ها و امور مالی یا خرید کالا و خدمت کاربرد دارد. بخش زیادی از توکن‌های موجود در بازار جزو دسته کاربردی محسوب می‌شوند. قیمت این توکن‌ها با توجه به حجم عرضه و تقاضا مشخص می‌شود و پشتوانه مشخصی ندارند. همچنین قیمت این توکن‌ها نشان‌دهنده ارزش یا اعتبار شرکت مالک پروژه نخواهد بود اما تاثیرپذیری متقابلی بین قیمت ارز دیجیتال و کیفیت، اعتبار، سرمایه و پتانسیل‌های بالفعل و بالقوه شرکت وجود دارد.

توکن اوراق بهادار

توکن اوراق بهادار (Security Token) رمزارزی است که مالک آن دارنده بخشی از دارایی شرکت یا سود پروژه یا فعالیت‌های مشخص خواهد بود. این نوع توکن شباهت زیادی به سهام عرضه شده در بورس اوراق بهادار دارد.

توکن‌هایی که می‌خواهند به عنوان اوراق بهادار شناخته شوند باید توسط کشور میزبان پروژه بررسی و تایید صلاحیت شوند. در حقیقت کشور میزبان پروژه، باید ارزش واقعی فعالیت‌ها و سرمایه شرکت را بسنجد و سپس قیمت توکن و حجم قابل عرضه مشخص شود.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی (Governance) رمزارزی است که مالک آن می‌تواند در تصمیمات و تعیین سرنوشت شبکه مشارکت کند. داشتن این توکن به فرد اجازه خواهد داد تا در نظرسنجی‌ها و رای‌گیری‌ها شرکت کند. یونی سواپ (Uniswap) یکی از شناخته‌شده‌ترین توکن‌های حاکمیتی است. توکن‌های حاکمیتی نوعی توکن کاربردی محسوب می‌شوند که ویژگی‌ها و امتیازهای بیشتری را به مالک خود ارائه می‌دهند.

جمع‌بندی

تفاوت توکن و کوین یکی از مفهومی‌ترین مفاهیم کریپتو کارنسی است. تعریف توکن با چند جمله ساده قابل انجام است اما درک صحیح آن و شناخت انواع توکن‌ها و کوین‌های مختلف می‌تواند زمینه را برای مطالعه اصطلاحات، مقالات و گزارش‌های تحلیلی و تجربی بازار رمزارزها آماده کند.

احتمالا در آینده نیز همچون سالیان گذشته شاهد افزایش توکن‌ها و کوین‌ها باشیم اما به نظر می‌رسد سرعت رشد تعداد توکن‌ها بیشتر باشد. همچنین توکن‌های غیرمثلی در ماه‌های گذشته محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند و در برخی موارد به عنوان یک دارایی ارزشمند محسوب می‌شوند.

به وجود آمدن دسته‌ای جدید در انواع توکن‌ها نیز چندان بعید نیست؛ همان طور که توکن‌های حاکمیتی نسبت به سایر رمزارزها عمر کمتری دارند و به واسطه یک خلاقیت در روش اجماع شبکه به وجود آمدند. همچنین اضافه شدن مفهومی جدید در کنار توکن و کوین هم نمی‌تواند دور از انتظار باشد. ماهیت بلاک چین بر پایه خلاقیت استوار است.

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد؟

توکن چیست و چه فرقی با ارز دیجیتال دارد

همراهان عزیز، عبارت “توکن چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟” و یا “فرق توکن با ارز دیجیتال در چیست؟” اصلا صحیح نمی باشد، چراکه توکن خود نوعی توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ ارز دیجیتال می باشد. از این رو پرسش صحیح این است که تفاوت توکن با کوین چیست؟

توکن (Token) که در لغت به معنی ” رمز ارز، ژتون، علامت و… ” می باشد. بطور خلاصه می توان گفت که توکن یک نوع ارز دیجیتال است که یک بلاک چین مستقل ندارد که از طریق آن جا به جا شود بنابراین روی شبکه های مثل اتریوم این امر انجام می شود و یکی از تفاوت های اصلی توکن با کوین عدم داشتن بلاکچین مستقل است. با ما همراه باشید در ادامه این مطلب به شرح کامل توکن و بیان تفاوت توکن با کوین می پردازیم.

تفاوت توکن با کوین چیست ؟

اولین فرق توکن با “کوین (coin)” و یا سکه در داشتن بلاک چین مستقل می باشد به عبارت ساده تر، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. در بازار رمز ارزها، یک “توکن” (Token) ارز دیجیتالی است که فاقد بلاکچین اختصاصی می باشد و روی شبکه های دیگر مانند اتریوم جابه جا می شود.

ارز های دیجیتالی توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ مثل بیت کوین کش، ریپل، اتریوم، بیت کوین، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین های اختصاصی خود را دارند در دسته ی کوین ها قرار می گیرند و توکن هایی مثل تتر، چین لینک، یرن فایننس (Yearn.Finance)، دای (Dai)، آوی (Aave) و بت (BAT) فاقد بلاکچین اختصاصی و مستقل می باشند.

نکته: وب سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap)، اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرده است.

بیشتر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال، “توکن های کاربردی” می باشند. این توکن ها برای کاربران امکان دریافت خدمات خاصی از یک پروژه را فراهم می کنند که تنها در توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ اکوسیستم مربوط به آن قابل استفاده می باشد.

به عنوان مثال، اگر پروژه ای به طور اختصاصی هدف کار خود را به گونه ای آغاز کند که بلیت های بین شهری را تنها با توکن های مخصوصی بتوان خرید، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت های بین شهری می باشد و نمی توان از این توکن ها برای خریید غذا استفاده کرد.

ساخت و طراحی یک بلاک چین هزینه های نجومی را همراه خود دارد، به همین خاطر ساخت توکن ها برای توسعه دهندگان بلاک چین بسیار راحت تر از ایچاد یک بلاک چین مستقل می باشد آن ها می توانند در پروژه های خود بدون صرف هزینه ی زیاد برای ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف خود برسند.

پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) منتشر می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.

همین طور، بعضی از توکن ها زمانی که به حد کافی توسعه پیدا کردند، ساخت بلاکچین اختصاصی خود را شروع می کنند و به کوین تبدیل می شوند.

توکن ها روی کیف پول های بلاک چینِ میزبان ذخیره می شوند ولی کوین ها هر کدامشان می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند. به طور مثال، تمامی توکن های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول ها و آدرس های اتریوم ذخیره می شوند، اما چون بیت کوین ها یک نوع کوین هستند نمی شود روی آدرس اتریوم ذخیره شان کنید.

توکن چگونه بوجود می آید؟

توکن را می توان روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، ایجاد کرد. در حال حاضر ۸۰٪ توکن‌های بازار روی بلاکچین اختصاصی اتریوم کار می کنند و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان قرارداد هوشمند توکن را با استفاده از زبان های برنامه نویسی و استاندارهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را تنظیم نمودند، استفاده می کنند و از ابزارهای موجود برای پیاده سازی آن در بلاک چین پیاده‌سازی می کنند. برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد.

ساخت یک توکن بسیار ساده بوده و در کمتر از یک ساعت با هزینه ی ناچیزی (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما نباید این موضوع را فراموش کرد که یک توکن نمی تواند ارزشمندی آن را تضمین نماید.

توکن ها چه معایبی دارند؟

یکی از معایب توکن ها، آسان بودن ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بستری را برای کلاهبرداری فراهم کرده است و گاهی اوقات آن ها سعی می کنند به جای پرداخت پول های واقعی از توکن های بی ارزش استفاده کنند.

برای با ارزش شدن و مورد تایید قرار گرفتن یک توکن، باید در یک پروژه کاربردی وارد شود و صرافی های معتبر از آن استفاده کنند که این امر اصلا ساده نمی باشد.

نکته: به صراحت می توان گفت بیشتر از 90 درصد توکن های موجود در بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و تنها برای پر کردن جیب های توسعه دهندگان عرضه می شوند.

سال 2017 توکن های زیادی با هدف کلاهبرداری، وارد بازار شدند و به “جنون ICO” مشهور شد. تعداد زیادی از کلاهبرداران با وعده های توخالی و با پیش فروش کردن توکن های خود به سرمایه گذاران بی اطلاع، چندین میلیون دلار پول به جیب زدند. همچنین با کشف قیمت واقعی توکن ها در سال 2018 تمامی آن توکن ها فراموش شدند و هیچگاه نتوانستن حتی به قیمت واقعی خودشان برگردنند.

توکن چه مزایایی دارد؟

اصولا بیشتر افرادی که در ابتدا می خواهند پروژه ای مانند کار روی شبکه و بلاک چین را شروع کنند سرمایه و پشتوانه ی مالی کافی ندارند به همین منظور ساخت توکن جایگزین بلاک چین می شود زیرا در هزینه ها و زمان صرفه جویی می شود.

این گونه پروژه ها به دلیل گسترش سریع فضای ارزهای دیجیتال با مشکلاتی روبرو هستند و از آنجایی که این پروژه ها می توانند کار خود را روی یک بلاک چینی مانند اتریوم آغاز کنند و با جذب سرمایه های عمومی یا خصوصی و اضافه کردن به صرافی ها به زمانبندی و سرمایه ی مورد نیاز خود برسند.

حال آن ها می توانند شبکه های اصلی خود را راه اندازی کنند و بعد از آن مرحله توکن هایشان را به بلاک چین اختصاصی خود انتقال دهند. بطور مثال می توان واحدهای ارزی ترون (TRX) را که در ابتدای کار بصورت توکن اتریومی عرضه می شدند و بعد از توسعه بلاک چین اختصاصی ترون، به شبکه اصلی منتقل شدند.

در بیشتر مواقع نیز نیازی به ساخت بلاک چین جداگانه برای پروژه نیست و آن پروژه می تواند از امنیت بالای بلاک چین میزبان بیشترین استفاده را ببرد. بطور مثال پروژه ای مثل چین لینک که در حال حاضر به خوبی کار می کند و با گروه های قدرتمندی قرارداد همکاری امضا کرده است، اما در مقابل توکن بومی او یعنی لینک (Link) است که روی شبکه اختصاصب اتریوم کار می کند و امنیت بالای شبکه ی اتریوم و وجود تعداد زیاد ماینرهای اتریوم باعث شده اطمینان خاطر این پروژه بیشتر شود.

نحوه ذخیره سازی توکن ها در کیف پول

توکن ها دارای قابلیت ذخیره سازی و انتقال روی تمامی کیف پول ها و آدرس های بلاک چینن میزبان می باشند. بطور مثال، شما می توانید یک توکن اتریومی مانند تتر یا چین لینک را روی کیف پول و آدرس های اتریومی ذخیره کنید. با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم خود شما می توانید تمام توکن های خود را بر روی آن ذخیره نمایید این موضوع درباره تتر و حتی چین لینک هم صدق می کند.

توکن چیست | کاربرد های Token و تفاوت آن با کوین

یکی از اصطلاحاتی که هر فعال حوزه رمز ارز باید با آن آشنا باشد، توکن است. این اصطلاح در حوزه ارز دیجیتال بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. شناخت ویژگی ها و کاربرد های یک token و همچنین تفاوت های آن با کوین های دنیای رمز ارز، از درجه اهیمت بسیار بالایی بررخوردار است. در این نوشته به تشریح مفهوم توکن و ویژگی های آن خواهیم پرداخت.

توکن چیست

توکن چیست

در دنیای ارز دیجیتال به طور کلی دو دسته رمز ارز وجود دارد. دسته اول دارای بلاکچین اختصاصی و مستقل هستند و دسته دوم بلاکچین اختصاصی نداشته و از بلاکچین غیر اختصاصی استفاده می کنند.

آن دسته از رمز ارز هایی که از بلاکچین دیگر شبکه استفاده می کنند ، توکن نام دارند. برای مثال تتر ،دای و چین لینک از شبکه های غیر اختصاصی استفاده کرده و بنابراین token محسوب می شوند.

ویژگی های توکن

ویژگی‌ های توکن‌

توکن های ویژگی های مشخصی دارند که در ادامه به این ویژگی ها اشاره ای خواهیم داشت.

• قابلیت طراحی با برنامه نویسی
• قابلیت اجرایی بر روی نرم افزار ها
• نداشتن بلاکچین اختصاصی و مستقل
• ایجاد شده توسط قرارد دادهای هوشمند
• بی نیاز توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ از مجوز برای راه اندازی و ارائه
• عدم نیاز به اعتماد به شخص سوم برای ایجاد

انواع توکن

توکن های مختلفی در دنیای رمز ارز وجود دارد که در ادامه سعی داریم به انواع آن بپردازیم.

توکن های کاربردی Utility Token

این نوع از توکن ها معروف ترین و محبوترین نوع انواع Token است. به زبان ساده همان توکنهای پر استفاده در بلاکچین می باشد که از آن ها برای پرداخت و انتقال دارایی استفاده می شود.

token های کاربردی در ICO (عرضه اولیه) عرضه شده و تعداد محدودی دارند.

توکن های اجتماعی Social Tokens

از دیگر دسته های پر طرفدار ، توکن های اجتماعی بوده بواسطه اعتبار یک فرد یا نهاد عرضه می شوند.

از نمونه های معروف این دسته، می توان به فن توکن باشگاه های ورزشی نظیر token باشگاه پاری سن ژرمن فرانسه اشاره کرد.

این token ها قابلیت سرمایه گذاری برای طرفدار های باشگاه ها و افراد سرشناس خاص را خوهند داشت.

نمونه ای از token امنیتی

توکن‌های امنیتی Security Token

نوعی خاص از token بوده و به عنوان یک گواهی سهام دیجیتال است که حق مالکیت دارنده آن را روی بلاکچین ثبت می‌کند.

توکن حاکمیتی Governance Token

نوعی دارایی رمزنگاری شده است که حق تصمیم‌گیری در مورد پروتکل پروژه، محصول و ویژگی‌های آن را اعطا می‌کند.

دارندگان این token می توانند در مدیریت پروژه ها و تصمیات مربوط به آن اعمال نظر کنند.

توکن پرداخت Payment Token

هدف از ایجاد Payment Token ، به صورت اختصاصی پرداخت هزینه های خدمات ، کالا است.

تفاوت میان توکن و کوین

تفاوت بین توکن و کوین

از لحاظ ساختاری تفاوت های بسیاری میان توکن و کوین وجود دارد . در ادامه به برخی از آن ها خواهیم پرداخت.

• توکن دارای بلاکچین غیر اختصاصی و کوین ها دارای شبکه اختصاصی هستند.
• کوین ها از طریق ماین ایجاد شده و token ها از طریق برنامه نویسی و عرضه اولیه ایجاد می شوند.
• موارد استفاده token ها بیشتر از کوین ها بوده و از آن ها بیشتر برای انتقال دارایی استفاده می شود.

هدف از ایجاد توکن

شاید این سوال پیش بیاید که چرا هر ارز نباید بلاکچین مستقل خود را داشته باشد و یا چرا اصلا به توکن ها نیاز داریم.

در ادامه هدف از ایجاد و شکل گیری توکن ها را در قالب موارد زیر توضیح خواهیم داد.

کاهش هزینه

ایجاد توکن در قیاس با ساخت یک رمز ارز از صفر تا صد شامل ساخت بلاکچین، نیازمند هزینه بسیار بالا می باشد.

در حالی که ایجاد token تنها با آشنایی محدودی با قرارداد های هوشمند و برنامه نویسی امکان پذیر است.

راحتی ساخت

اینکه هر ارز بلاکچین و شبکه اختصاصی خود را داشته باشد بسیار هزینه بر و زمان بر می باشد.

نتیجتاً با توجه به موجود بودن بلاکچین های قوی و متنوع می توان ساخت یک رمز ارز را بدون متحمل شدن هزینه و زمان ساخت بلاکچین انجام داد.

انتقال با فی کمتر

بسیاری از توکن ها با توجه به ویژگی های خاصی که دارند برای انتقال ارز دیجیتال و تراکنش های مختلف با کارمزد کمتر طراحی می شوند.

تشخیص توکن اسکم

تشخیص توکن های اسکم

فرایند تشخیص کلاهبرداری بودن یک توکن پس از انجام تحقیقات ساده ای همچون جستجو در اینترنت و سایت های معتبر بسیار میسر خواهد بود.

در ادامه به راه های تشخیص یک توکن اسکم خواهیم پرداخت.

• عدم ثبت توکن مورد نظر در سایت های معتبر نظیر کوین مارکت کپ و یا کوین ۳۶۰
• نداشتن سایت و یا پیج معتبر مختص پروژ سازنده و ارائه کننده آن token
• مشخص نیودن تیم مدیریت پروژه سازنده و یا ارائه دهنده آنن token
• عدم لیست شدن در صرافی های معتبر نظیر کوین بیس و بایننس
• عدم برخورداری از وایت پیپر معتبر

توکن سوزی چیست

حذف تعمدی تعداد زیادی token و یا کوین اصطلاحاً توکن سوزی Token Burn نامیده می شود. با این کار اهداف متعددی دنبال می شود.

کاهش عرضه یک رمز ارز با هدف افزایش قیمت و جذب سرمایه گذاران جدید می باشد.

روند token سوزی به این شکل است که مدیران پروژه ، تعداد زیادی کوین و یا token به آدرسی غیر قابل دسترس فرستاده می شود و در آن جا قفل می شود.

در ادامه هدف از این کار را در قالب موارد زیر توضیح خواهیم داد.

• تغییر تعداد یک توکن های یک استیبل کوین جهت ثابت نگه داشتن قیمت آن بر روی یک دلار
• تغییر در عرضه برای افزایش تقاضا و به دنبال آن جذب سرمایه گذاران بیشتر
• حذف توکن هایی که در عرضه اولیه به فروش نرسیده با هدف حذف تاثیر آن بر قیمت رمز ارز مربوطه

ایردراپ توکن چیست

از مهمترین روش های تبلیغات برای جذب افکار به سمت یک رمز ارز، ایردارپ توکن است. ایردراپ Airdrop به معنی اهدای رایگان تعدادی توکن به دیگران است.

هدف از این کار، جذب مخاطب ها و کاربران شبکه های مجازی به سمت سرمایه گذاری در پروژه های عمدتاَ جدید ارز دیجیتال می باشد.

بدین ترتیب در مقابل اکشن هایی نظیر لایک ، فالو . تگ کردن صفحات مجازی مربوط به آن رمز ارز، تعدادی token به صورت ایردراپ به افراد اهدا می شود.

همچنین برای کمپین های تبلیغاتی و قرعه کشی ها پیرامون رمز ارز ، مبلغ جایزه در قالب token های ایردارپ به برندگان اهدا می شود.

تشخیص توکن و یا کوین بودن رمز ارز

تشخیص توکن یا کوین بودن یک رمز ارز

برای تشخیص توکن و یا کوین بودن یک رمز ارز کافیست به یکی از وب سایت های تخصصی ارز دیجیتال نظیر کوین مارکت کپ بروید.

عموماَ در این وب سایت ها و در بخش مشخصات رمز ارز مورد نظر ، token و یا کوین بودن آن قابل دستیابی می باشد.

تفاوت توکن و کوین چیست ؟

ما برای تمامی ارزهای دیجیتال از کلمه کریپتو استفاده می کنیم اما آیا همه ارزهای دیجیتال مشابه هم هستند؟تفاوت توکن و کوین را می دانید ؟آیا تا به حال نام کوین یا توکن را شنیده اید؟ تفاوت کوین و توکن یکی از نیازمندی هایی است که برای آشنایی بیشتر با ارزهای دیجیتال لازم ایت فرابگیرید

ورود به بازار ارزهای دیجیتال می تواند یک کار پیچیده و دلهره آور باشد. شاید نام بیت کوین را شنیده باشید، اما هزاران سکه و پروژه بلاک چین دیگری که وجود دارد چگونه بوجود آمده اند؟

برای دستیابی به درک بهتر توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ از بازارهای رمزنگاری، ساده‌ترین کار این است که ارزهای دیجیتال را به دو دسته مجزا طبقه‌بندی کنید: سکه و توکن.

کوین ها

برای دستیابی به تفاوت توکن و کوین ابتدا باید تعریف هر کدام را بدانیم. کوین ها به ارز های دیجیتالی گفته می شود که دارای یک بلاک چین مستقل و منحصر به خود هستند – مانند بیت کوین و اتریوم

به عنوان پول عمل می کند. بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد سکه های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد.

امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.

کوین ها قابل استخراج است. شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار (POW) است. ماینرهای بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود.

کوین ها از ابتدا بوت استرپ می شوند و شبکه گسترده تر به صراحت برای دستیابی به یک هدف خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، بیت کوین به عنوان یک فروشگاه ارزش مقاوم در برابر سانسور و وسیله مبادله ای وجود دارد که دارای یک سیاست پولی مطمئن و ثابت است. توکن بومی بیت کوین، BTC (یعنی بیت کوین)، نقدشونده ترین ارز رمزنگاری شده در بازار است و دارای بالاترین ارزش بازار و ارزش واقعی بازار در بخش ارزهای دیجیتال است.

پروژه‌های کوین معمولاً از فناوری‌های گذشته یا سایر ارزهای دیجیتال الهام می‌گیرند و آن‌ها را در یک شبکه نوآورانه با هدف خاصی ترکیب می‌کنند.

نمونه دیگری از کوین ها ، اتریوم (ETH) است که بزرگترین کوین بعد از بیت کوین محسوب می شود و یک پلت فرم قراردادهای هوشمند برای ایجاد برنامه های کامپیوتری همه منظوره است که بر روی یک بلاک چین غیرمتمرکز اجرا می شوند. اتریوم به‌جای تمرکز بر داده‌های مالی، بر روی داده‌های برنامه دلخواه تمرکز می‌کند که می‌تواند هر چیزی از بازی گرفته تا رسانه‌های اجتماعی را پوشش دهد.

اتریوم برای ارسال/دریافت، مدیریت دارایی ها، پرداخت هزینه کارمزد انتقال و تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (dApps) در شبکه استفاده می شود. شاید توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ در مورد آلت کوین ها نیز شنیده باشید. اساسا، ما به هر کوینی که جایگزین بیت کوین باشد، آلت کوین می گوییم.

توکن ها

اکنون برای یافتن تفاوت توکن و کوین تعریف از کوین داریم و باید بدانیم توکن چیست
توکن‌ها روی شبکه های کوین ها ایجاد می شوند آن هم در پلتفرم قراردادهای هوشمند آن ها مانند اتریوم هستند که کاربران را قادر می‌سازد تا توکن‌هایی را ایجاد، صادر و مدیریت کنند که مشتقات بلاک چین اولیه هستند.

به عنوان مثال، ICO در سال 2017 توسط استاندارد توکن ERC-20 اتریوم ایجاد شد، که اساساً پروتکلی برای ایجاد توکن ها (علاوه بر ETH) در بلاک چین اتریوم است که می توانند با یکدیگر مبادله شوند. پروژه‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند، برنامه‌ای را بر روی اتریوم اعلام می‌کنند یا می‌سازند و یک توکن بومی برای استفاده در آن برنامه صادر می‌کنند .

توکن‌ها بخش منحصربه‌فردی از بازار ارزهای دیجیتال را ایجاد می‌کنند، جایی که به‌عنوان توکن‌های کاربردی در اکوسیستم یک برنامه کاربردی برای تشویق رفتارهای خاص یا پرداخت هزینه توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ عمل می‌کنند. به عنوان مثال، توکن محبوب ERC-20 Dai بخشی از برنامه MakerDAO در اتریوم است. MakerDAO راهی برای دسترسی کاربران به ابزارهای اعتباری مانند وام/قرض گرفتن با استفاده از Dai است که برای پایداری طراحی شده است. توکن‌های ERC-20 مانند Dai را می‌توان با هر توکن ERC-20 یا سایر استانداردهای مبتنی بر اتریوم (یعنی ERC-721)، از جمله سکه ETH، مبادله کرد.

توکن های دیگر به جز دای عبارتند از Maker (MKR)، 0x، Augur (REP)، کومودو (KMD) و Golem (GNT) همچنین NFT ها به صورت توکن در شبکه هایی مانند اتریوم و سولانا ایجاد می شوند.

راستی! برای دریافت مطالب جدید در کانال تلگرام یا پیج اینستاگرام عضو شوید.